Aslında kimseye özenmiyorum. kimseden de istediğim birşey yok.
Bir ıhlamur kokusunda yaşıyorum. John Fante okuyuşum boşuna değil, Jim Marrison da dinliyorum, Sylvia Plath'ın yaşamından da etkilenmediğim doğru değil.
Uzun zamandır hiçbir kadınla oturmadım. Ve o kadar yabancıyım ki kendime. Deli gibi özlüyorum eskilerini. Bazen, ara ara, nadiren..
0 yorum: